Vandaag gedichtendag
Eigenlijk heb ik er nooit wat mee gedaan, maar nu klim ik in
de pen (toetsenbord) en ik heb twee voor mij bijzondere
gedichten.En waarom zijn deze voor mij zo bijzonder?
Het ene gedicht is door mijn jongste broer voorgedragen bij
het afscheid van mijn moeder en het andere gedicht is gemaakt
door mijn oudste broer
Het gedicht wat mijn jongste broer heeft voorgedragen is:
COCON
Ergens.........achter in een donker woud
heeft een rups een cocon om zich heen gebouwd.
Het eeuwige kruipen maakte haar vreselijk moe
ze sleepte zichzelf naar dit veilige plekje toe.
In haar cocon heeft ze kracht en warmte gekregen,
maar voelde zich eenzaam en kon zich niet bewegen.
In de cocon bleef ze klein
Maar diep in haar hart wilde ze graag een vlinder zijn.
Ze is alleen bang voor de enorme verandering die ze
zal ondergaan
En voor wat haar straks te wachten zal staan.
Dapper als ze was, besloot ze zich aan de natuur over te geven,
en te vechten voor een gelukkig leven
Ze voerde in haar cocon een zware strijd
Ze raakte de controle over haar lichaam en leven kwijt
Op een dag scheen er een zonnestraaltje door haar cocon
Dit is het moment waarop voor haar een nieuw leven begon
Ze ontpopte zich in de warmte van de zonnestralen
Ze voelde dat dit de bron was, waar ze echt liefde kon halen.
Haar kleurrijke vleugels spreidde ze uit in het licht
Ze genoot van haar vormen, een prachtig gezicht.
Ze vloog over zeeën, langs bergen, door dalen
Ze rustte op bloemen en durfde nectar te halen.
Ook hield ze van sterren en vloog graag bij nacht.
De aangename stilte heeft haar tot eindeloos dromen gebracht
De wereld lag open, ze voelde zich vrij,
diep in jou hart zit deze vlinder, die vlinder, dat ben jij.
Bron: Cocon
Mijn moeder is overleden op 14 augustus 2007
Het gedicht wat mijn oudste broer heeft gemaakt voor de 160-wedstrijd
De 160 is een nieuwe gedichtenvorm gebaseerd op sms format.Elk gedicht
bestaat uit 160 tekens, het maximaal aantal tekens van een sms'je.
De 160 is de 21e-eeuwse haiku compact, dwingend,rigide, vormvast.
Een poëtische dwangbuis.
januari morst
nog millibaren
klûnt over de kalender
in boalsert, snits en
bartlehiem
oh februari streng
in de leer
fries frieslân
voor klappen op
het tjeukemeer
Dit gedicht heeft in nrc- next gestaan en op de gedichtensite van voorgenoemde krant.
Ik heb deze twee bijzondere gedichten vandaag een plekje in mijn dagboek
gegeven omdat ik twee broers heb en dat ze beide gepresteerd hebben om
mij de inspiratie te geven om op gedichtendag 2008 een plekje in mijn
dagboek te krijgen.
Als enige zus ben ik toch maar heel trots dat beide broers iets bijzonders
met hun leven doen, niet stilstaan, maar steeds maar op zoek naar...........