Greetjes dagboek

Toen Greetje Neervoort-Ronner geen felicitatiekaartje
voor een drieling kon vinden, besloot zij er zelf een te
maken. Met katoen,kant,vilt,lintjes en wat fiberfill
maakte ze deze schattige miniatuurquilt van 30x15 cm.
Wedden dat de mama van Isis, Luuk en Sanne dit
bewaart voor later......

Zo staat dit in de nieuwe quiltmania, die vandaag bij
de post zat. De foto van het quiltje is iets kleiner in
het blad. Nou dat is hartstikke leuk om dit zo in het
quiltblad te zien staan. Verleden week hebben we
de mama en de drieling gezien bij Oma en Opa.
De trotse moeder(Dieke) vertelde ons dat het mooie
geboortekaartje op de deur hangt van de slaapkamer
van de drieling.

Ik ben nu bezig met de drie quiltjes voor de drieling
te maken.Op de foto's is al te zien hoe ze een beetje
gaan worden. Twee kan ik al gaan quilten.




Deze wordt voor Luuk, het jongetje



Deze wordt voor één van de meisjes, Sanne of Isis.

Ik moet voor het laatste quiltje nog even de lapjes
snijden en zover bewerken dat ik dat ook kan gaan
quilten.Het worden drie quiltjes met geheel
verschillende uitstralingen, dit was de wens van de
Opa en Oma, waar ze op de ledikantjes komen te
liggen.

Het is maandagmiddag en buiten is het weer
een witte wereld, weer sneeuw! De winter wil
maar niet verdwijnen.
De kippen vinden deze kou ook niet echt leuk,
ze zijn veel binnen en zonet lagen er drie in
het leghok. Grijsje bedekt heel Miep haar gezicht.



Gisteren hebben we van de zon genoten, we waren
bij onze dochter en die zat buiten. Ze hebben een
buiten op het zuiden en daar is het al snel lekker.
Later op de middag werd het frisjes, maar ach het
was toch best wel lekker even de zon voelen.

Afgelopen week ben ik samen met Mattie (een vrouw
hier uit de buurt) aan het vilten geweest. Wat is dat
leuk werk, lekker met zeep, water en wol werken.
Mattie was een shawl aan het maken en ik heb een
aantal balletjes gemaakt, hier kan ik eventueel een
ketting of armband van maken. Ik wil er nog een
aantal in het paars maken, het is heel erg leuk werk.
Tussendoor hebben we gezellig gebabbeld over onze
hobby, wat we nog allemaal wilden maken.
Zij staat ook met haar spulletjes op de kunstmarkten,
zij maakt kettingen, armbanden en oorbellen en oh
ja, ze wil zich nu wat toe gaan leggen op tassen.





Het vest voor onze dochter schiet al lekker op, nog
1 voorpandje en dan nog de rand die er omheen zit.
Ik heb een foto gemaakt van het achterpand.



Afgelopen zaterdag zijn we naar de broer en zijn
vrouw van Ronald geweest. Ik had wat stofjes voor
de quiltjes gekocht, voor de drieling.



ook hebben we de drieling mogen aanschouwen,ze
waren bij Oma en Opa. Wat waren ze al gegroeid,
het zijn drie modelkindertjes. Ze hebben alle drie
hun eigen uitstraling en hun humeurtje.
Die quiltjes die ik ga maken zijn voor de ledikantjes
bij Oma en Opa. Ik maak ze tussen alle dingen door,
het quiltje van mijn schoonzus schiet al lekker op.

Een kerstkaars , ja wat hield mijn moeder van de
versiering van Kerst, het was bij haar het hele
jaar Kerst.

Vanochtend toen eindelijk mijn ogen heel
voorzichtig open gingen en dit was even na
acht uur dacht ik gelijk aan de verjaardag
van mijn moeder, die vandaag was.
Blij, tegelijk dat ze nu rust heeft en dat ze
hopelijk kan genieten, zonder de benauwdheid
die haar de laatste jaren van haar leven de
"sjeu" weg nam. Ondanks dat heeft ze toch nog
veel genoten van de kleine geneugten. Een
bezoekje van haar kinderen. Even met de rolstoel
(deze werd gereden door de werkster) naar de
binnenstad van Amersfoort. Als ze weer alleen
was nam ze intrek in een klein kamertje in
haar aanleunwoning. Hier stond een computer
en daar had ze een schaakprogramma op, als
ze schaakte en dit onder het genot van een
sigaretje, kwam ze helemaal tot rust en voelde
ze zich fijn en kon ze haar benauwdheid even
vergeten. Ja, roken was niet goed voor haar
volgens de doktoren, en dat is ook niet goed
als je astma hebt, maar ze werd zo rustig van
een sigaret. Uiteindelijk heeft de kanker haar
overlijdingsdatum bepaald.
Ik hoop dat ze in de hemel een fijne geboortedag
viert, ze was de ene dag gelovig en de andere dag
zette ze zich af tegen het geloof.
Ze was erg gevoelig voor sfeer en ik kan me nog
herinneren dat ze naar de Pinkstergemeente ging.
Ze vond dat prachtig , het zingen, het klappen en
opstaan tijdens het zingen. Mijn vader liet dit
geworden, hij dacht, dit gaat wel weer over en ja
hoor, na een paar diensten vond ze het ook best
vermoeiend op haar leeftijd.
Nou Mam, hopelijk heb je Pa intussen al ontmoet
en kunnen jullie gewoon verder gaan waar jullie
waren gebleven.
Ik geloof niet dat er nog wat is na dit leven, want
ik heb nog niemand ontmoet die ons heeft verlaten.
Maar misschien komen jullie als iets anders terug,
als een vlinder om me heen dwarrelt of een roodborst
maar in mijn buurt blijft, dan denk ik heel zachtjes,
zijn jullie dit of is dit een teken van jullie?
Wel jammer dat ik jullie mijn atelier niet meer kan
laten zien en dat ik jullie niet meer kan vertellen
dat ik gitaar speel. Pa, ik ben druk bezig met het
mooie muziekstuk van Bach, wat jij altijd op je
orgel speelde, Jesu bleibet meine Freude. Wat zou
je trots zijn, maar misschien pikken jullie er toch
iets van mee, jammer dat ik daar nooit achter kom.
Mam, deze dag blijft altijd een bijzondere dag.

Het is nu maandagavond en zonet ging de telefoon
en daar belde mijn zwager Hans. Hij belde me om
me nog een compliment als extra te geven voor het
vlees en de saus die ik voor hun het weekend had
gemaakt. Ik had voor hun Edelhert gebraden en daar-
bij de bijbehorende saus gemaakt, met uitgebakken
spekjes, jam, kookroom ,wijn en wat bindmiddel.
Ze hebben er van gesmuld, ik vind koken erg leuk,
dus ik had aangeboden om hun twee dagen te verwennen
met vlees en lekkere saus.

Ja , ik moet even terugkijken wat ik allemaal heb gedaan
deze laatste dagen. Afgelopen vrijdag kwam Mattie.
Ook Marja kwam naar haar babyquiltje kijken.
Zaterdag zijn we naar Zwolle geweest, daar was de hand-
werkbeurs. Nou dat was genieten, er was van alles te
bekijken en het was superdruk. Meestal wordt het 's middags
rustiger, maar het bleef druk. Er werd gezegd dat het nog
nooit zo druk was geweest. Ik denk wel eens, er wordt niet
meer zoveel gehandwerkt, maar er was op de beurs niets
van te merken.
Ook op deze beurs kwamen er weer leuke viltjes etc. op
mijn pad en ja mijn echtgenoot zegt altijd, we rijden niet
helemaal naar Zwolle om met niets terug te komen.
Nou hij had niet te klagen aan het eind van de dag, we
waren echt!!!! niet voor niets geweest.



Dit is de enige foto die ik heb gemaakt, ik heb zo genoten
van de beurs, zo erg dat ik mijn fototoestel helemaal
vergeten ben.

Gisteren was een heerlijke gezellige dag, ons dochter kwam
met haar "bijna" echtgenoot en familie en daarna kwamen
mijn schoonzus en zwager nog een borreltje drinken.
We hebben ook nog uitgebreid mijn atelier bekeken, daar
viel het schoonzusje van Ronald op een quiltje voor een
babyledikantje. Ze was net Oma geworden van een drieling
en dit quiltje vond ze al een "plaatje". Ik ga voor de twee
andere bedjes ook nog een quitlje maken, daar heb ik
vandaag stof voor gekocht.
Het was reuze knus, ik had veel kaarsjes aan en het regende
buiten en het stormde!!!!. De bomen zwiepten alle kanten
uit. Ineens hoorden we een hoop herrie op het dak, de mannen
trokken de jassen aan en gingen naar buiten.
Er was een grote tak uit de dennenboom gevallen en dit was
eerst op ons dak gevallen en daarna in de tuin terecht gekomen.
Het had wel iets, dat is echt het spelen van de natuur, prachtig!!



Vanochtend ben ik naar Vivofonto geweest, dit is iets wat ik een
paar keer heb ondergaan. Dit doe ik voor mijn chronische
hyperventilatie. Mede door de medicatie van huisarts voel ik me de
laatste tijd heel goed. Ik blijf wel onder controle bij de arts,
zo om de zes weken . De medicatie moet ik een jaar blijven
innemen en dan pas kan bekeken worden of de chronische
hyperventilatie terug komt. En anders moet ik deze pilletjes
mijn verdere leven blijven slikken. Nou dat is niet erg hoor,
ik merk er niets van, alleen dat ik me een stuk beter voel.