Ik kom net van gitaarles, het was weer een
leuke leerzame les. Ik ben weer met wat
nieuws begonnen,een song van de DVD van
Frédérique Spigt, Something about you.
Gisteren en vanochtend zijn we weer naar het
ziekenhuis geweest met mijn echtgenoot.
Gisteren zijn er foto's gemaakt en vandaag
hadden we voor de uitslag, een afspraak bij
de uroloog. We hadden stilletjes gehoopt dat
de katheter verwijderd zou worden, maar op
de foto's was te zien dat dit nog te vroeg was.
Volgende week woensdagmiddag mag de katheter
worden verwijderd. voor de veiligheid worden
er eerst nog even foto's gemaakt. Toch kon de
uroloog al zien dat de genezing nog een weekje
nodig had.
Afgelopen zondag hebben Terry (het hondje van
onze dochter en schoonzoon) en onze poes weer
"genoten" van elkaars gezelschap. Terry blijft
nog even aan de riem als ze hier zijn.
Onze poes lag heerlijk te slapen op een stoel toen
Terry binnenkwam.
Waarschijnlijk had Miep(de poes) door dat Terry
aan de riem zat.
Ze draaide zich nog eens om en deed genoeglijk
haar ogen dicht. Toen Terry van mij wat
gekookte rijst kreeg (is hij dol op) deed Miep
haar oogjes open en ik zag dat haar hersentjes
tintelden. Ik zag dat deze dachten, jeetje krijgt
die hond ook nog te eten hier, nou het is
gelukkig niet uit mijn bakje, dat scheelt.
Vervolgens sloot ze haar ogen en ging weer met
een gerust hart slapen.
Noortje (onze dochter) dacht, ik ga even met
Terry op mijn arm naar Miep toe ,
even kijken hoe ze op elkaar reageren.
Miep bleef heel rustig liggen en deed haar ogen voor
deze "flits" aandacht even open.
Ze keek Terrymet grote ogen aan, nou Terry vond dit
niet echt prettig, die ogen herinnerde haar aan een niet
zo leuke ontmoeting onder de tafel, een poosje
geleden. Terry draaide zijn koppetje om en lag
dit in de nek van onze dochter. Als hij kon
praten, zou hij denk ik gezegd hebben, kom we
gaan! Ik zag dat Miep weer intevreden ging
slapen, ze dacht vast en zeker, zo, ik heb het
voormekaar. De hond is een beetje bang van
mij.
Het is heerlijk om dat te aanschouwen, de
ogen van beide beestjes spreken boekdelen.
Oh, het ziekenhuis belt net, dat de katheter
er volgende week donderdag pas uit gaat. De uroloog
wil toch eerst de foto's uitgebreid bekijken.
Nou ja ,die ene dag kan er ook nog wel bij.
leuke leerzame les. Ik ben weer met wat
nieuws begonnen,een song van de DVD van
Frédérique Spigt, Something about you.
Gisteren en vanochtend zijn we weer naar het
ziekenhuis geweest met mijn echtgenoot.
Gisteren zijn er foto's gemaakt en vandaag
hadden we voor de uitslag, een afspraak bij
de uroloog. We hadden stilletjes gehoopt dat
de katheter verwijderd zou worden, maar op
de foto's was te zien dat dit nog te vroeg was.
Volgende week woensdagmiddag mag de katheter
worden verwijderd. voor de veiligheid worden
er eerst nog even foto's gemaakt. Toch kon de
uroloog al zien dat de genezing nog een weekje
nodig had.
Afgelopen zondag hebben Terry (het hondje van
onze dochter en schoonzoon) en onze poes weer
"genoten" van elkaars gezelschap. Terry blijft
nog even aan de riem als ze hier zijn.
Onze poes lag heerlijk te slapen op een stoel toen
Terry binnenkwam.
Waarschijnlijk had Miep(de poes) door dat Terry
aan de riem zat.
Ze draaide zich nog eens om en deed genoeglijk
haar ogen dicht. Toen Terry van mij wat
gekookte rijst kreeg (is hij dol op) deed Miep
haar oogjes open en ik zag dat haar hersentjes
tintelden. Ik zag dat deze dachten, jeetje krijgt
die hond ook nog te eten hier, nou het is
gelukkig niet uit mijn bakje, dat scheelt.
Vervolgens sloot ze haar ogen en ging weer met
een gerust hart slapen.
Noortje (onze dochter) dacht, ik ga even met
Terry op mijn arm naar Miep toe ,
even kijken hoe ze op elkaar reageren.
Miep bleef heel rustig liggen en deed haar ogen voor
deze "flits" aandacht even open.
Ze keek Terrymet grote ogen aan, nou Terry vond dit
niet echt prettig, die ogen herinnerde haar aan een niet
zo leuke ontmoeting onder de tafel, een poosje
geleden. Terry draaide zijn koppetje om en lag
dit in de nek van onze dochter. Als hij kon
praten, zou hij denk ik gezegd hebben, kom we
gaan! Ik zag dat Miep weer intevreden ging
slapen, ze dacht vast en zeker, zo, ik heb het
voormekaar. De hond is een beetje bang van
mij.
Het is heerlijk om dat te aanschouwen, de
ogen van beide beestjes spreken boekdelen.
Oh, het ziekenhuis belt net, dat de katheter
er volgende week donderdag pas uit gaat. De uroloog
wil toch eerst de foto's uitgebreid bekijken.
Nou ja ,die ene dag kan er ook nog wel bij.