Greetjes dagboek

Op dit moment is het maandagavond, ik had al wat
geschreven in mijn dagboek en ik wil dan wat
lampjes aandoen in de kamer. Ja, even.... raakt mijn
vinger de verkeerde toets aan en alles is weg,brrrrr.
Ja, ik weet dat je ook geen paar dingen tegelijk kan doen.

We hebben afgelopen week veel in de tuin doorgebracht
en ik heb verder binnen wat gerommeld. Verder heb ik
wat foto's gemaakt van onze perzikboom en van een gans
die ik heb gemaakt.



Heerlijk , iedere dag kijken we naar de komende appels,
peren,vijgen en de pruimen. Het is nu heel groeizaam weer.

Afgelopen zaterdag zijn we naar de zwemles van Sofie
geweest, Noortje gaat met haar naar babyzwemmen.
We hebben genoten, wat was dat een bijzonder leuk om
dat kleine meiske te zien spartelen. Op haar rug liggen
in het water vond ze helemaal niet leuk, grappig om
te zien hoe ze zich dan dan vastklemt aan haar moeder.

De les was heel erg leuk, er werd gezongen en al spelend
worden ze eigen met het water.

Daarna zijn we naar een quiltbeurs in Veldhoven geweest.
Dit is een supergrote beurs met heel veel winkels en heel
veel quilts. Nou het is gewoon al heerlijk om tussen al
die mooie stofjes en quilts te lopen. Ik verheug me er al
dagen van te voren op.
Toen we kwamen was het nog vrij rustig, maar het werd
al snel druk, eigenlijk te druk. In sommige gangen konden
we niet eens komen, zo druk. Ook konden we slecht bij
de stands komen, dit doordat bij iedere stand heel veel
vrouwen stonden te genieten van de mooie spullen. Ook
werd er heel veel verkocht, vrouwen lopen tegenwoordig
vergezeld van een boodschappenwagentje, een plastic
tas is niet meer genoeg.
Ook ik heb me weer even laten verleiden tot wat stofjes,
we zagen een quilt hangen in de kleur van onze vloer.
Ja, we kwamen al snel tot de conclusie, dat dit nou echt
een quilt was voor op de bank.

Ook heb ik een achterkantstof en vulling gekocht voor mijn
zeskantjesquilt wat ik heb gemaakt.Ja, dus ook wij verlieten
de beurs met een volle tas. Toch zijn we niet lang gebleven,
als je nergens bij kunt, is het niet echt leuk. Jammer om er
binnen te komen moesten we toch voor saampjes 24 euro
betalen, maar acht ik heb ondanks de drukte toch echt
genoten. Het is dat het binnenkomen zo duur is, anders
zou ik de volgende dag gewoon weer gaan, gewoon voor
het sfeertje proeven.

Gisteren zijn we naar Ronald en Noortje geweest en op
de terugweg kwamen we een braderie tegen in een klein
dorpje. We hebben de auto aan de kant gezet en zijn
even gaan kijken, het was best gezellig, jammer dat het
zo koud was.
Vandaag was het gelukkig weer heerlijk weer.Ik ga nu weer
stoppen, want ik zie dat het al tien uur is. Morgen is het
weer vroeg dag, morgen komt ons kleine meiske weer.

Oh ja, ik heb nog een poosje geleden twee grappige poppen
gemaakt, dit werd mij gevraagd voor een kennis van iemand.
Ik mocht zelf bedenken hoe ik ze ging maken, alleen de
jurkjes "moesten"van een speciale stof worden gemaakt.
Dit was stof van een dekbedhoes van haar zoon en ze vond het
nu zo leuk dat de poppen voor de kinderen van haar zoon
gehuld waren in een jurk van die dekbedhoes.



Toen ik de poppen bracht, kregen ze gelijk de namen, Fien en Pien.
Ik heb nog een heel leuk mailtjegekrgen dat de kindertjes verzot
waren met de poppen.Ja, gelukkig maar, wat het blijft toch moeilijk
om zo'n opdrachtje naar tevredenheid van beide meiskes te brengen.

We werden vanochtend pas om tien uur wakker.
Het is eigenlijk onze Oma en Opadag, maar de
ouders (Noortje en Ronald) hebben een weekje
vakantie. Dus Sofie kan gezellig bij haar Pappa
en Mama blijven.

Vanochtend was het weer eerst een beetje triest,
maar al snel veranderde dit in een zonovergoten
dinsdag. We hebben beide de hele dag in de
tuin gewerkt. Het was eigenlijk te warm!
Onze supergrote tuin ziet er na een paar maanden
werken(van mijn echtgenoot) heel mooi en
natuurlijk uit.
De tuin is voorzien van fruitbomen, vlinderstruiken
en verder is het één en al bloemen.

Vanmiddag heb ik een knus "zitje" gemaakt van
boomstronken.



Ja met zo'n lap tuin blijf je rommelen.Heerlijk zo buiten zijn.

.
Die buren zijn Gerda en Pierre, hele fijne en
lieve buren. Pierre heeft twee maal kort achter
elkaar in het ziekenhuis gelegen. Dit is een man
die nooit wat had en ineens na het eten van een
ei van een gekochte salade hoge koorts etc.
kreeg. Gelukkig is hij nu weer thuis, maar hij is
moe en is alle kracht kwijtgeraakt, ook is zijn
smaak verdwenen, dit is ontstaan door het
gebruik van een antibiotica.

Ja, dat is schrikken als je echtgenoot ineens een
"wrak" is en ja toch ook heel spannend, want ja
wanneer verlaat de vervelende bacterie zijn
lichaam