Greetjes dagboek

Ja hoor, we hebben een vlag gekocht, voor het eerst
van ons leven. Ik vind het wel mooi om te vlaggen,
het staat zo feestelijk. Mijn echtgenoot moest nog
even aan het idee wennen, maar uiteindelijk hebben
we toch een vlag aangeschaft.

De ouders van Willem vlagden altijd, maar of mijn
ouders een vlag hadden, dat weet ik eigenlijk niet.
Ik verbaas me zo vaak dat ik een heleboel dingen
niet weet van thuis. Nu was ik ook al voor mijn
zestiende jaar uit huis, ik volgde toen een opleiding,
zwakzinnigenzorg. Dit deed ik intern in Noordwijk.

Sofie nog in haar ochtend tenue, maar het is nooit
te vroeg om de oranje hoofdtooi al op te zetten.
Ze heeft een trainingspakje aan als ze bij ons
komt en om een uur of één doe ik ze lekker in
bad en dan krijgt ze de echte kleertjes aan.
Ze wil nooit iet om haar hoofd hebben, maar
nu die leuke oranje versieringen vindt ze wel
heel leuk.

Onze dochter had deze week ook een diadeem
met een grote strik (rood/wit/blauw) gekocht.
Ze wilde deze niet meer afdoen, ze had tijdens
het boodschappen doen veel bekijks.
Het was ook zo'n vertederend gezicht, zo'n
meiske met een krullenkopje en dan zo in de
oranjestemming.

We zijn de komende twee weken geen oppas-
Oma en Opa, want Sofie haar Pap en Mam
hebbben vakantie. Zo kunnen ze ook weer
lekker iedere dag genieten van hun spruit.

Het is nu vrijdagmiddag en het is petweer, het
regent en het is fris buiten. Het is wel fijn voor
de natuur, maar we zijn zo verwend de laatste
paar dagen.

Het is nu maandagmiddag en het is fantastisch weer.
We zijn de hele dag buiten aan het werk geweest.
Willem is nog buiten bezig, hij is een mooi hek,
een boerenhek aan het maken ,halverwege de tuin.

De afgelopen week is omgevlogen, naar kantklossen
geweest,en een paar daagjes op Sofie gepast. Een
daagje extra, want Noortje was flink in de lappen-
maand. Gelukkig is ze weer opgeknapt, ze had hele
ontstoken ogen en flink koorts.
Sofie is weer de oude, ze is weer vrolijk en geniet
van het buiten spelen.
We hebben vanmiddag de zandbak gevuld met zand.
Ik ga nu de rollade omdraaien en de aardappels
schillen

Vanmiddag heb ik de Creamiddag gehad van de
basisschool hier in het dorp.Ik had me hier voor
opgegeven.
Om half twee werden er zes leerlingen gebracht
door een leraar. De leraar zei, goed je voeten
vegen en dan mag je pas naar binnen. Ik vond
dit al gezellig klinken. De vier meiden en twee
jongens liepen naar mijn atelier. Ik had wat
kaarsen aangestoken en de spotjes aan gedaan.
Ze kwamen binnen, ik hoorde alleen maar,
woooh, wauhh, cooll, fat..... Wat is het hier
leuk , oh kijk eens die kabouter, Suske en
Wiske en dat wiegje, heb je dat al gezien...

Ze zochten een stoel uit, ja, de ene wilde op
een rose kussentje zitten en de andere op
een blauwe. Dit waren vooral de meiden die hier
een probleem van konden maken. De twee jongens
gingen zitten waar plek was, toch vonden
ze ook wel dat ze naast elkaar moesten gaan
zitten.

De jongens en drie meisjes hebben een ka-
bouter gemaakt en één meisje een vlinder.
Daarna hebben ze allemaal nog snel een arm-
band van vilt gemaakt, dit had ik allemaal
al voorgeknipt, zodat ze het armband snel
inelkaar konden zetten.

Het was een ontzettende leuke middag, ik
was heel benieuwd hoe ik dit zou vinden.
Ik moest toch iets laten maken in twee uurtjes.
Binnenkort is er een expositie op de school,
daar staan dan alle gemaakte spulletjes van
de kinderen. Ik was niet de enige die zich had
opgegeven voor de Creamiddag, vele ouders
van de kinderen deden ook iets leuks.

Sofie heeft een paar daagjes in het ziekenhuis gelegen.
Ze had al een hele week koorts en was erg verkouden.
De huisarts concludeerde dat het een fikse oorontonsteking
en een keelontsteking was. Ze kreeg daarom paracetamol
in de vorm van een zetpil.
Die zetpil vond ze echt niet leuk, ze deed dan ook heel erg
haar best om deze weer naar buiten te werken.
In het ziekenhuis heeft ze aan het infuus (vocht) gelegen,
want door de vele dunne ontlasting was ze veel vocht
kwijt geraakt.
Ook probeerde de verpleegkundige om een sonde voeding
toe te dienen, maar na drie pogingen is dit gestopt.

Nu Sofie thuis is, is ze opstandig, het is net of ze boos is
wat haar is aangedaan in het ziekenhuis, sondevoeding,
bloed prikken , infuus en wat onderzoekjes.
Ze moet dit gewoon wat verwerken, ze is net nog te klein
om haar uit te leggen dat de artsen haar van haar pijn
wilden verlossen. Want pijn had ze, ze was gewoon niet
meer stil te krijgen,ze bleef het laatste half uur maar
huilen toen ze bij ons was.

Ik ga nu stoppen want ik krijg in mijn hobbyruimte zes
leerlingen van de bassisschool hier in het dorp.
Ik verzorg een Creamiddag, ik ga kabouters en vlinders
maken met de vier jongens en twee meisjes.
Ze komen om half twee en blijven tot half vier.

Mijn dagboek heeft een nieuw "gezicht". Mijn
broer Frans, heeft mijn handwerksite een
nieuwe uitstraling gegeven , ook pakte hij
gelijk mijn dagboek aan. Ik had dit nog maar
nauwelijks gevraagd of hij had het al klaar.
Ik heb hem gewoon zijn gang laten gaan, ik
wist dat Frans er iets moois van zou maken.
Nou het is heel erg mooi geworden.
Frans, nogmaals hartstikke bedankt!!!!!!!!

Het is nu maandagochtend, zo rond half één.
We werden vanochtend pas om 10 uur wakker.
Gelijk ging de telefoon en een half uur later
kwam Riet van de handwerkzaak in Bladel
even buurten.
Ik kom dus net onder de douche vandaan.
Ik moet vandaag wat huishouden doen,
kantklossen, klosjes opwinden voor de stola,
foto nemen van de koksaap en deze op mijn
handwerksite zetten etc. Ik zal me dus vandaag
geen moment vervelen. Ik ook niet wat het
woord vervelen betekend, ik ken het niet.

Nog even een aanvulling, zonet heb ik de koks-
aap op mijn handwerksite gezet. Het was even
zoeken , hoe het precies moest. Doordat mijn
handwerksite is veranderd, is ook de werk-
wijze wat anders.