Greetjes dagboek

Willem is weer uit het ziekenhuis ontslagen.
Hij heeft er een paar weken in moeten verblijven.
Hij is thuis, maar moet nog vele bezoekjes in het
ziekenhuis afleggen. Bloedprikken, internist en longarts.
We wachten nog op een paar uitslagen van de
onderzoeken in het ziekenhuis. Toch is al gevonden
wat hij heeft(na vele onderzoeken), de ziekte
heet sarkoidose.We hadden nog nooit van deze ziekte
gehoord, maar nu horen we toch dat meer mensen
deze ziekte hebben, ook Jelly heeft dit, ze is de jongste
zus van mijn moeder.
Met een hoge dosis medicatie voelt hij zich aardig,de
moeheid zal nog wel even blijven.


Ook heb ik het druk gehad met grasmaaien en de tuin
bijhouden. Het grasmaaien vind ik leuk werk, het is een
grote machine, waar ik op enig moment benzine in moest doen.


Ook heb ik veel telefoontjes gehad en zelfs kaarten met
een steunbetuiging erop geschreven, dat deed me goed.
Ik had dit ook wel nodig, want het was een spannende tijd,
zeker in de tijd dat er nog accuut gevaar was. Ik heb veel
gitaar gespeeld, even spelen en zingen......

Ook heb ik gewoon op Sofie gepast en als haar pap of mam
haar kwam halen ging ik mee en dan aten we gezellig bij hun.
Daarna gingen we naar het ziekenhuis en werd ik weer
thuisgebracht.
Oh Sofie is zo "groot"geworden, ze vertelt op haar manier
hele verhalen en sommige woordjes zijn al goed verstaanbaar.
Ja, ze loopt al, soms nog wat onwennig, maar kruipen doet ze
alleen nog als ze heel.......snel moet.
Ook bespeelt ze onze piano of ze een toekomstige pianiste
is. Ze kijkt dan naar ons en vist naar een complimentje.
Ze kan staande net bij de toetsen komen, dus dat is een heel
grappig gezicht.

Ik heb nog twee poppen gebreid voor de handwerkwinkel,
ze verblijven ook in de etalage. De foto's komen nog als
ik ze weer terugkrijg.Verder ben ik nog met een quilt
bezig en andere kleine handwerkjes, ja dat gaat gewoon
door.