greetjeshandwerken.nl

Gegevens

Gepubliceerd op 02 november 2006

Hits: 2086

 PECHDAG!

De auteur van dit verhaaltje is mijn broer

Vanmorgen moest ik met mijn scooter naar een erkende (brom) fietshandelaar
voor een schouw!

Een en ander heeft te maken met het aanvragen van een kentekenplaat vóór 1 november.
De monteur stripte mijn scooter behoorlijk om een chassis- en motornummer te ontdekken.
Zonde van zijn werk, want die gegevens stonden ook op mijn verzekeringspolis.
Daarna naar het postkantoor voor de verdere afwerking, want daar moet je dan
toestemming krijgen voor een kentekenplaat.
Iets wat nog een paar weken gaat duren. Ok, dit is Nederland - regelland, tot zover
alles goed.

Kom ik terug bij mijn scooter, stop ik wat spulletjes in de kofferbak, leg mijn bril op
het randje hiervan om daarna mijn helm op te doen.....
En dan klapt de deksel van de kofferbak terug, knal! op mijn bril.
Dag bril, twee poten een neusstukje en verder glassplinters , arrggggg!
Reken even na: schouw+kentekenplaat=70 euro , inclusief nieuwe bril=150 euro.
Totaal vandaag : 220 euro

Dit verhaaltje is ook te lezen op mijn broer zijn eigen site

Gegevens

Gepubliceerd op 07 september 2006

Hits: 2643

De schrijver van dit verhaal is mijn broer Frans,
Dit verhaal is ook te lezen op zijn site "Frans Online"

Vandaag moest ik een nieuw paspoort aanvragen.
Stap 1 is dan: recente pasfoto's .Door de overdreven regeltjes rondom een
"goede" pasfoto had mijn vrouw al een erkende fotograaf uitgezocht.
Na enkele proefopnamen kwam de fotograaf er achter dat mijn gezicht
prima was,maar niet mijn bril.Die kleurde net iets te donker.Hij vermoedde
dat de gemeenteambtenaar bezwaren zou maken.
Na ja 1, wat moet je ermee, ik heb nu eenmaal een bril en die kan ik niet
zomaar wegtoveren."Als het niet goed is,kun je de glazen er uit laten
halen en opnieuw foto's laten maken", aldus de fotograaf.

Na ja 2, je denkt toch niet dat ik mijn bril laat slopen voor zoiets onnozels?
De Hans A. ziet me aankomen.Dan laat ik wel een foto maken zonder
bril,bedoel wie zegt ,dat ik een bril draag.
Stap 2 : het gemeentehuis. Je moet al een behoorlijk digitaal onderlegd
zijn,om daar geholpen te worden.....

Een lekker onpersoonlijke computer vraagt wat je hier komt doen en of
je dit even via een touchsreen wil duidelijk maken.
Met mijn ervaring is dit te doen en krijg ik een bon met een code.
Die codes worden in een nog onpersoonlijker wachthal weergegeven
inclusief steeds irritanter geluidssignaal.

Ik maak me onnodig druk en heb enigszins medelijden met de niets
vermoedende ambtenaar die me straks gaat vertellen dat mijn pasfoto
niet  goed is, want die gaat dan echt horizontaal over de balie met
een flinke houdgreep.
De posters die ophangen met talloze verkeerde foto's irriteren me mate-
loos en schroeven de agressie alleen verder op.

Na een half uur wachten ben ik aan de beurt en overhandig met een
stoere houding mijn pasfoto's.Hij kijkt me aan ,pakt een doorschijnende
plastiek testmal en legt die over mijn foto.
Ik sta op scherp en weet dat ik hem makkelijk aan kan van achter zijn
(ook al) onpersoonlijke werkomgeving.
Hij vraagt nog hoe lang ik ben,waarbij ik denk: echt langer dan jij!
Hij prutst en schuift wat en....keurt de foto goed!
De man heeft geluk en presteert het binnen 5 minuten een aanvraag
te realiseren.

Kosten: 40 euro. Kassa!
In mijn onschuld denk ik dat ik mijn nieuwe paspoort meteen mag
meenemen,maar dat is dus echt onnozel. Na een week mag ik
terugkomen.

Tot slot:
Ik zie tijdens het wachten in het gemeentehuis een oudere mevrouw
binnenkomen. Die loopt meteen door naar een loket. Logisch.
Niet dus: de ambtenaar vertelt haar dat ze eerst een bonnetje via de
computer moet laten maken.
De mevrouw gaat zichtbaar ontdaan naar de bewuste computer
en staat vertwijfeld voor dit compleet onbegrijpelijke apparaat.
Een vriendelijke mevrouw achter haar, helpt deze mevrouw bij
het maken van een keuze.
Naastenliefde ten top,maar en 0 voor de gemeente die geen
fatsoenlijke gastheer/-mevrouw paraat heeft, om de oudere
generatie een helpende hand te bieden.

Gegevens

Gepubliceerd op 10 oktober 2006

Hits: 2318

Een kort verhaaltje over hoe ik ben begonnen aan deze site.
Uit mezelf was ik nooit op het idee gekomen,totdat mijn broer
Frans eens opperde of ik het niet leuk vond om een weblog
te beginnen,met een Dagboek en wat  fotoalbums.

Mijn broer heeft toen een prachtige weblog voor me gemaakt
en ik ben dat heel voorzichtig gaan voeden met wat  foto's van
een eekhoorn met een klein regeltje tekst erbij.
Maar ik begon het al snel heel leuk te
vinden en ook de fotoalbums
voorzien van mooie foto's ,dat vond ik heel erg leuk.

Maar ,Frans mailde mij op een goeie dag ,met de vraag of ik niet
iets meer met mijn handwerken wilde doen,zoiets als een eigen
domein aanvragen en dan eens na gaan denken wat ik zou willen.
Nou dit idee ging ik eens goed over na denken en ik was gelijk
enthousiast ,dus mijn broer is
gelijk aan het werk gegaan.

Ik kreeg wat voorbeelden van sites en ik heb daar wat uitgezocht,
mijn broer heeft het logo (bovenin)veranderd met iets wat met mijn
handwerken te maken had,een blok wat ik gemaakt had.
Zijn zoon,Rutger (zie bij web links) heeft de site wat aangepast en zo hebben Frans
en Rutger het zo gemaakt ,zodat mijn wens was vervuld.

Frans heeft ook een eigen site waar hij heel veel verteld
over alles wat met computers  en internet te maken heeft.
Het is ook leuk om lid te worden van zijn site,dit is gratis.

Gegevens

Gepubliceerd op 22 juli 2006

Hits: 6326

Welkom op de website van Greetje.

Op deze site wil ik iets laten zien van mijn hobby, en dat is handwerken.
Breien, haken, borduren, patchwork, wolvilten en quilten.
Ik vind het heerlijk om met oa lapjes, wol etc. bezig te zijn.
Nu ik niet meer werk, kan ik veel tijd aan mijn hobby besteden.

Handwerken doe ik al vele jaren, mijn eerste kennismaking 
was met het handwerkblad, Ariadne, dit was in 1970.
Ik heb uit dit blad veel kleding voor onze dochter gemaakt.

Quilten doe ik sinds een paar jaar.
Wolvilten heb ik mij dit jaar eigen gemaakt op een workshop.
Als ik borduur, vind ik merklappen maken het leukste werk.

Maar ik was niet de enige in onze familie die van handwerken
hield.Mijn Vader borduurde, ook naaide hij kleding voor mijn moeder.
Hij maakte ook altijd zelf de kerstkaartjes.
Mijn vader is een paar jaar geleden overleden en als eerbetoon
aan hem heb ik in mijn fotoalbum op mijn weblog, van de hand --
werken die er nog waren een foto geplaatst.

Ik wens een ieder die mijn site (s) bezoekt, veel kijk-en leesplezier toe.

(Ik zou het ook heel leuk vinden als je wat in mijn gastenboek schrijft.)

Lees meer: Welkom