Dit quiltje heb ik gemaakt voor het Hospicehuis "DE COCON"
Hier heeft mijn moeder de laatste dagen van haar leven door-
gebracht. Ze is op 14 augustus 2007 rustig ingeslapen.
Ik heb dit quiltje aan het Hospicehuis gegeven, het krijgt een
plaatsje in de stiltehoek in het huis.
Het gedicht wat ik in het quiltje verwerkt heb heet Cocon , dit
heeft mijn broer Frans voorgedragen op haar begrafenis.
COCON
Ergens................achter in een donker woud
heeft een rups een cocon om zich heen gebouwd.
Het eeuwig kruipen maakte haar vreselijk moe.
Ze sleepte zichzelf naar dit veilige plekje toe.
In haar cocon heeft ze kracht en warmte gekregen,
maar voelde zich ook eenzaam en kon zich niet bewegen.
In de cocon bleef ze klein
Maar diep in haar hart wilde ze graag een vlinder zijn.
Ze is alleen bang voor de enorme verandering die ze zal
ondergaan.
En voor wat haar straks te wachten zal staan . Dapper als
ze was,besloot ze zich aan de natuur over te geven en te
vechten voor een gelukkig leven.
Ze voerde in haar cocon een zware strijd, ze raakte de
controle over haar lichaam en leven kwijt.
Op een dag scheen er een zonnestraaltje door haar cocon.
Dit is het moment waarop voor haar een nieuw leven begon.
Ze ontpopte zich in de warmte van de zonnestralen. Ze voelde
dat dit de bron was, waar ze echte liefde kon halen.
Haar kleurrijke vleugels spreidde ze uit in het licht.
Ze genoot van haar vormen, een prachtig gezicht.
Ze vloog over zeeën, langs bergen,door dalen.
Ze rustte op bloemen en durfde nectar te halen.
Ook hield ze van sterren en vloog graag bij nacht
De aangename stilte heeft haar tot endeloos dromen gebracht
De wereld lag open, ze voelde zich vrij,
Diep in jouw hart zit deze vlinder, die vlinder, dat ben jij.
BRON: De Cocon